|
Bu temizlik, iki çeşittir.
Biri, ilahi sıfatlara karşı irfan sahibi olmak için temizliktir; öbürü de zat Alemine
ermek için temizlik…
İlahi arif olmak için temizlik,
bir yerden alınacak telkin ve kalp aynasını, ilahi esma ile, beşeri ve hayvani
nakışlardan temizlemekle hasıl olur. Bu halden sonradır ki; Allah-ü Teala’nın
(CC) yüce sıfatlarına bakmak, kalb gözü için elde edilir. Bu elde edilen ve
kalb aynasında cemal sıfatının aksini o göz görür. Az sonra zikredeceğimiz
Hadis-i Şerifler anlatmak istediğimiz manaya işaret ederler:
“Mü’min Allah’ın (CC) nuru ile bakar.”
“Mü’min, Mü’min’in (CC) aynasıdır.”
“Alim nakış yapar, arif ise, parlatır.”
İlahi isimlere devamla kalb
tasfiyesi tamam olunca, ilahi sıfatlara marifet hasıl olur. Bunun hasıl olması,
kalb aynasındaki bir müşahedeye dayanır.
Zat-ı İlahi için olan
temizliğine gelince; hasıl olması için Tevhid esmasına devam gerekir.
Tevhid
esması üç tanedir. Bunlar, on iki olarak sayılan ilahi isimlerin son üçüdür. O
isimleri, sır gözüyle söylemek gerekir. Bu söyledikten sonra, sır gözü ile Tevhid
nuruna nazar imkanı hasıl olur.
Zat-ı İlahi’nin nurları
tecelli edince, beşeri vasıflar erir. Tamamen yokluğa gömülür. Bu makam
istihlak makamıdır. Yokluğun da ötesinde bir yokluktur. Bu tecelli kendi
nurundan gayrı bütün nurları mahveder. Bunu Allah-ü Teala (CC) haber verir:
“O’nun (CC) varlığından gayrı herşey helak olmaya mahkumdur.”
Yine buyurur:
“Allah (CC) istediğini mahveder, dilediğini sabit kılar; ana kitap O’nun (CC)
katındadır.”
Bu halden sonra baki kalan
kudsî ruh olur. Allah’ın (CC) nuru ile nazar eyler. O’na (CC) bakar, O’ndan (CC)
bakar, O’nunla (CC) bakar, O’nda (CC) bakar, O’nun (CC) için bakar…
Bu bakışlarda, şekil ve
benzerlik yoktur. Bir Ayet-i Kerimede şöyle buyurulur:
“O’nun (CC) misli yoktur.”
Artık bundan sonra, sade ve
mutlak bir nur kalır; ki ondan öte haberler verilemez. Çünkü orası mahv alemidir.
Aklın ondan haber verecek imkanı olmaz. Allah’tan (CC) başka mahrem yoktur. Bu
hali Peygamber (SAV) Efendimiz şöyle haber verir:
“Benim, Allah (CC) ile bir vaktim olur; ki oraya ne yakın melek sızabilir;
ne de nebi veya mürsel sokulabilir.”
Bu âlem tecrid alemidir; Allah’ın
(CC) zatından gayrı herşeyden soyunulur. Ki bunun sonu vuslattır:
“Tecerrüd et, vuslat bul!”
Kudsî Hadisi asıl manayı ifade
eder.
Burada tecridden murad: Beşeri
sıfatlardan tam bir yokluğa varmaktır. Kendi aleminde, ilahi sıfatlarla
sıfatlanmaktır. Peygamber (SAV) Efendimizin:
“İlahi huylarla kendinizi bezeyiniz.” buyurması:
“Allah-ü Teala’nın (CC) sıfatlarına bürünün…” cemektir.
www.GAVSULAZAM.de
|