Bu hususta Yüce Mevlâmız (CC) şöyle buyuruyor: “Böyle iken Allah (CC) ortaksız olarak anıldığı vakit, ahirete iman etmeyenlerin yürekleri tiksinir de, O’ndan (CC) başka putlar anıldığı vakit hemen yüzleri güler.”[1]

Binaenaleyh, “müslümanım” diyen her mü’minin, bu Ayet-i Kerime’lere kulak verip düşünmesi ve kendisini kontrol etmesi lazımdır. Eğer dilinde ve gönlünde Allah’ın (CC) zikri yok veya çok az olursa, münafık alametiyle baş başa kalır. Bu husustaki Ayet-i Kerime’ye bir göz atalım. Yüce Mevlâ (CC) buyuruyor, kulak verin: “Bu kötü halleri şundan: Çünkü onlar görünüşte iman ettiler, sonra (Kalbleri ile) inkar ettiler. Bu yüzden kalbleri mühürlenmiş de artık anlamaz olmuşlardır onlar. Sen o münafıkları gördüğün zaman kalıpları hoşuna gider her gürültüyü (Korkularından) kendi aleyhlerinde sanırlar. Onlar düşmandırlar. Onun için (Kendilerine emniyet etme) onlardan sakın. Allah (CC) kahretsin onları! Haktan nasıl çeviriliyorlar?”[2]

“Münafık erkeklerle münafık kadınlar birbirlerine benzerler. Onlar kötülüğü emrederler. İyilikten alıkoymaya çalışırlar. Ellerini sıkı tutarlar (Hayır yapmazlar). Allah’ı (CC) (O’na (CC) itaati) unuttular. Allah da (CC) onları unuttu (Hidayetinden mahrum etti). Doğrusu münafıklar hep fasıktırlar.”[3] Diğer Ayetinde de Yüce Allah (CC) Hz.leri şöyle buyurur:“Fakat sen onları ve atalarını zevk içine daldırdın. Nihayet zikri (tevhidi ve sana ibadeti) unuttular ve helake düşen bir kavim oldular.”[4]

Şeytan ve dostları, Allah (CC) Hz.leri’nden hep uzak dururlar.. Acab biz Allah (CC) Hz.leri’ne ne kadar yakınız? Bunu hiç düşündük mü?

www.GAVSULAZAM.de