|
Ey dünyâsına
sırtını dayayıp, uzun emeller hülyâsına dalanlar! Yakında ecel gelecek ve sizinle
emelleriniz arasına girecek! Ecel gelmeden önce onu geçin. Ölümün yüzüne âniden
bakın. Hastalık ölümün şartlarından değildir. İblis sizin düşmanınızdır; o
sizin gaflet, günah ve küfür durumunda iken ölmenizi ister. Düşmanınızdan gâfil
olmayın. Onunla meşvereti kabul etmeyin. Ondan emin olmayın; o emin birisi
değildir. Ona karşı uyanık olun. Onun kılıcı sıddık ya da zındık dinlemez. Çok
az kişi onun elinden kurtulur. Babanız Âdem (AS) ve anneniz Havvâ’yı cennetten
çıkartan odur. O sizin cennete girmemeniz için çabalar. O isyânkârlığı,
zelilliği, küfrü ve muhâlefeti emreder. Allah’ın (CC) kazâ ve kaderi hâriç,
bütün isyanlar, günahlar ondandır. Allah’a (CC) kullukta muhlis ve muhakkık
olanlar dışında bütün insanlar onun belâsına uğrar. Muhlis ve muhakkıklara
karşı şeytanın bir gücü yoktur. Bâzan şeytan onlara da eziyet edebilir. Kader
gelince göz görmez olur. Şeytanın onlara karşı işi ancak beden üzerinde olur,
kalpte olmaz. Dünyevî işlerde olur, uhrevî işlerde değil. Halk ile ilgili
işlerde olur, Cenâb-ı Hakk (CC) ile ilgili şeylerde değil. O halkı en fazla
dünyâ ve nefis yoluyla aldatır. Şüphesiz, dünyâ talebi yakıcı bir ateştir.
Ey gençler! Kendinizi ilgilendiren ve
menfaatinize olan şeylerle uğraşın. Ölümden sonrası için amel işlemek sizi
ilgilendirir. Nefislerinizle mücâhede etmek sizi ilgilendirir. Ayıplarınızla
iştigal sizi ilgilendirir. İnsanların ayıplarıyla iştigal sizi ilgilendirmez.
Ölümü hatırlayın ve ölümden sonrası için amel hazırlayın. Hz. Peygamber (SAV) şöyle
buyurmuştur: “Akıllı kişi nefsini alçaltır ve ölümden sonrası için amel
işler; âciz kimse ise nefsini hevâsına uydurur ve Allah-ü Teâlâ’dan (CC)
mağfiret umar!”
Nefislerinizi Allah-ü Teâlâ (CC) için ve mü’minler
için tevâzu göstermeya alıştırın. Nefislerinizden Allah-ü Teâlâ’nın (CC) haklarını
yerine getirmesini isteyin. Onlarla, tıpkı sâlihlerin yaptığı gibi münâkaşa
edin, hesâba çekin. Hz. Ömer (RA) gece olunca nefsini hesâba çekerek: “Rabbin (CC)
için ne yaptın? O’nun (CC) için ne işledin?” dermiş. Sonra eline bir kamçı alır
dizlerine vururmuş. O (RA) nefsinden Allah-ü Teâlâ’nın (CC) hukûkunu istiyordu.
Ayrıca O’na (CC) hizmette daha fazlasını da istiyordu. Çünkü o sıddıkların,
mukarreblerin, muhaddeslerin ve cennetliklerin büyüklerindendir. Sâlihler
nefislerini, sâlih olmalarına, tâat ehli olmalarına rağmen hesâba çekerler;
oysa siz nefislerinizi hesâba çekmiyorsunuz. Hoş ondan istifâde de edemezsiniz
ya!
Allah’ım (CC)! Nefislerimize, hevâ ve heveslerimize
ve şeytanlarımıza karşı bize kuvvet ver. Bizi senin grubunun içine al ve
onlardan eyle. Ölmeden evvel kalplerimizi sana yakınlaştır. Herkesin karşılaşacağı
günden önce bizi “özel karşılama” ile rızıklandır. (Âmin)
Lokman (AS) oğluna şöyle diyordu: “Ey oğul! Ateşin
üzerinden geçecek olan kimse ateşten nasıl emin olabilir? Dünyâ ile meşgul olan
kimse ondan nasıl emin olabilir? Ölecek olan kimse ölümden nasıl emin
olabilir?” Hiç kimseden gâfil olmayandan (Allah-ü Teâlâ’dan CC.) nasıl gâfil
olunur?” Hepiniz ateşi hakediyorsunuz. Ateşten sâdece Allah-ü Teâlâ’ya (CC) karşı
takvâ sâhibi olanlar kurtulabilir. Ateşin üzerinden geçmek bir seferdir ki,
“takvâ azığı” ister; oysa ben sizin takvâ azığını kazandığınızı zannetmiyorum.
Ey dünyânın
tâlipleri! Ey dünyânın âşıkları! O, cennete nisbetle sâdece bir hizmetçi değil midir?
Cennet ise gerçek şereftir ve asıldır. Ahmed b. Hanbel (RA) şöyle dermiş: “Her
ne kadar göğüslerinde (ezberlerinde) Kur’ân olsa da, insanlar için dünyâ sevgisi
çok kıymetli!” Hz. Peygamber’den (SAV) şöyle rivâyet olunmuştur: “Muhakkakki,
şu kalpler paslanır; onların cilâsı ise Kur’ân-ı Kerîm tilâveti ve zikir
meclisleridir.”
İlmiyle amel eden âlimlerin meclislerine katılmak kalpleri cilâlandırır,
parlatır, yüceltir ve kasvetini giderir.
Adamın biri Hasan-ı Basrî’ye (RA) kalbinin
kasvetinden şikâyet etti. Hasan-ı Basrî (RA) ona şunları söyledi: “Kalbini
zikre yaklaştır. Allah-ü Teâlâ’yı (CC) zikredenler O’nu (CC) hakkıyla bilenler
ve O’nun (CC) velîleridir.” Onlar gerçek “Melik”i tanımış, meliklerdir. O’na (CC)
koşmuşlar ve O (CC) da onları melik yapmıştır. Onlar âhireti görmüş ve
kalplerinde dünyâ küçülmüş olan kimselerdir. Onlar Hakk’ı (CC) görmüş ve halk,
nazarlarında küçülmüş olan kimselerdir. Gerçek izzet, şeref Allah-ü Teâlâ’ya (CC)
tâatte ve günahları terk etmektedir.
Bu kalp sevdiği şeylerin tamâmını terketmedikçe,
her gittiği yerden kesilmedikçe, bütün mahluklara karşı zâhid olmadıkça sıhhat
ve felah bulamaz, düzelemez. Terket ki, terkettiğin şeyden daha hayırlısı sana
verilsin. Hz. Peygamber’den (SAV) şöyle rivâyet olunmuştur: “Allah (CC) rızâsı
için her kim bir şeyi terkederse, Allah (CC) ona terkettiği şeyden daha
hayırlısını verir.”
Allah’ım (CC)! Kalplerimizi senin için uyandır ve
senden gâfil kılma. “Bize dünyâda da, âhirette de güzellik ver ve cehennem
azâbından bizi koru.”
www.GAVSULAZAM.de
Kaynak:
Gavsulazam Abdulkadir-i
Geylani (KSA),
Cilâü’l-hâtır
fi’l-bâtın
ve’z-zâhir
|
|