|
Şah-ı Velayet İmam-ı Ali (KV) Efendimizin
bir münacaatı şöyledir: “Ey Kullarından üstün ve yüce olan, Ey bütün
varlıkların hamd ve secde ettiği yegâne Mabûd... İstediğini sonsuz ihsanlara
erdirir, istediğini yoldan çıkarır azdırırsın. Bu Senin cilve-i Rabbanindir.
Yalnız kendisine
sığınabildiğim ulu Yaratanım, rahatlıkta da güç durumlarda da ancak Sanâ iltica
eder, Sana yalvarırım.
Allahım (CC)!.. Gerçi günâhım
büyüktür, amma senin affın ondan daha büyük değil midir? Beni Zebaniye
çattıracak veya dergâhından uzaklaştıracak olursan artık kimden ne ümit
edebilirim. Şefaat edenim kim olur.
Yâ Rab (CC)! Gerçek halimi
görüyorsun. Fakr derecemi biliyorsun. Gizli yakarmalarımı işitiyorsun. Beni,
Sana yalvarmaktan vazgeçenlerin arasına
katma. Rahmetine karşı arzum son raddesine gelmiştir.
Gönlümden zevk ve muhabbetini
eksik etme. Azametli huzurunda alçak gönüllü bir biçâreyim. Beni azâbından azad
etmez misin?
Dünya âleminden ilgimi
kestiğim zaman beni sözümde durdur. Bana azâb etmek istersen et...
Bin yıl azâb edilsem ve yerim
de Cehennemde olsa yine Senden ümit bağım kopmaz. Mal ve yakınların yararlı
olamıyacağı gün gelince senin tanışıklığın ile sevinç duymak isterim.
Kılavuzum Sen olursan hiç bir
zaman yoldan azmam. Sen bana yol göstermezsen sonuna kadar sapıklıktan
kurtulamam.
Bağışlaman yalnız iyilik
sahipleri için ise suçluların koruyucusu kim olacak. Ümmetinin sakınanlarından
olamadım, kabahatliyim, işte bu sebepten bağış eteklerine herkesten daha çok
bir hûşu ile sarılıyorum.
Tekrar ediyorum. Günâhım çok
büyüktür, lâkin Senin affın ondan daha çok büyük olduğu için ve lütfunun
yaygınlığını hatırladıkça yanan kalbim teselli buluyor.
Geçmiş günâhlarım aklıma
geldikçe gözlerimden pişmanlık yaşları saçılıyor. Şanına yakışan benim gibi bir
suç deposunu affa kavuşturmak değil midir?
Ali’yi (KV) senin faziletli
kapından başka bir yere müracaat edemiyecek bir tabiatta yarattın. Her ne
umarsa ancak senden umar. En büyük korkum şudur: Beni kapından koğup âleme
rüsva edecek olursan ne yaparım!
Ey Alemlerin yaratıcısı Ulu
Rabbim (CC)! Görüyorsun ki, gafiller gürûhu uyuyorlar. Muhabbetinde son ana
kadar sebat edeceğine and içmiş olan bu has kulun ise, işte şu karanlık gecede,
izzetli huzurundan uzak tutulmıyacak kadar temiz bir kalble duâdadır.
Herkes hırs ve tama’ ile
senden bir mükâfat bekliyor. Herkes Cennetine girip ebediyyen kalmak
arzusundadır.
Ey Bize Resulü gönderen, Rasul-i
Haşimî (SAV) hakkı için, ve Seni daima takdis eden ümmetinin seçkinleri
hürmetine beni Muhammedî olarak haşreyle. Rasülümden (SAV) şefaat istiyorum.
Beni ondan da mahrum eyleme.”
www.GAVSULAZAM.de
|
