VELİNİN İSBATI  
  Velilerin, yani Allah (cc) dostlarının varlığını inkar, bilgisizlikten, cahillikten başka bir şey değildir. Kur'an-ı Kerim'de bir çok Ayet-i Kerime'de, Allah-ü Teala (cc) Hz.leri, veli kullarını övmekte, onlara (cümlesine selam olsun) türlü güzellikleri bahşettiğini, onların değerinin ne kadar yüce olduğunu bizlere bildirmektedir.  
 
 
 
 

 

 

 

 

Aşk ile oldum gülü,

Sultân Abdülkâdir'in

Hakk'a doğrudur yolu,

Sultân Abdülkâdir'in.

 

Hakk'ın sâdık velisi,

Evliyâlar ulusu

Bendesidir cümlesi,

Sultân Abdülkâdir'in.

 

Üçler, Kırklar, Yediler,

cümle "Saddâk" dediler

Pâyine baş eğdiler,

Sultân Abdülkâdir'in.

 

Ve hüvel kâhir dedi,

Kur'ân'da zikr eyledi

Medhini Hak söyledi,

Sultân Abdülkâdir'in.

 

Başımızın gülüdür,

yolumuz Hak yoludur,

Arif dahi gülüdür,

Sultân Abdülkâdir'in.

 
     
 

İlmiyle, İman ve ahlâkıyle, Sahâvetiyle ve  islâmın beyan ettiği bütün emir ve yasaklarını bilerek amel edip örnek insan vasfını hâiz ve ümmeti Muhammede de durmadan hakkı tavsiyede bulunan, Evliyâ-i Ârifin, Ulemâ-i Âmilin, Sulehâi Sâlihin, Ağniyâ-i Sâkirin ve Fukarâ-i Sabirin vasıflarını kendilerinde toplayan evliyaullah, Allâh (CC) Hz.leri'nin sevgili dostları meselesi, Kur'an-ı Kerim ve Hadis-i Şerif'lerde açıkca beyan edilmiş ve bu hükümler üzerinde icmâi ümmet ile kıyâsı fukaha da takarrur etmiştir.

İslâmın esas kaynakları olan Kur’anı Kerim ayetlerinde velinin varlığı ve tarifi şu âyeti kerimelerde beyan edilmiştir: “Haberiniz olsun ki, Allah'ın (CC) velileri için  (Allah'a (CC) itaatle marifetinde istiğrak ile yaklaşan) asla korku yoktur. Onlar mahzun da olacak değillerdir. Onlar (veliler) imân edip takvâya ermiş olan kimselerdir. (O veliler) dünya hayatında da, ahirette de onlar için müjdeler vardır. Allah'ın (CC) sözlerinde asla değişme imkanı yoktur. Bu en büyük saadetin tâ kendisidir.”[1]

Bu âyeti celilelerde beyan edildiği üzere, birinci Âyet-i Celile'de bütün insanlara Allah (CC) Hz.leri'nin dostu ve sevgilileri olan evliyalar hakkında dikkat çekiyor ve: “Cenâbı Hakk'ın (CC) veli kulları hıfzu emanındadır. Onlar için selâmet ve mes'utluk vardır.” diyerek kıymetlerini beyân ediyor.  Zira Cenâb-ı Hak (CC) Hz.leri kullarından sevdiklerini dünyada ve ahirette lutfu merhameti ile taltif eder ve edecektir de.

Bir hadisi Şeriflerinde de Resülûllah (SAV) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: “Allâh-ü Tealâ (CC) Hz.leri bir kulu severse, o kula günah zarar vermez.”[2]

Yâni Cenâb-ı Hak (CC) Hz.leri bir kulunu severse, onu hıfzu emanında kılar, hiç bir günah ve zarar ona isabet etmez. O kimse, daima Allah (CC) Hz.leri'nin hıfzu emânında muhafaza edilir.

Bu hususu, Peygamberimiz (SAV)  hakkında nazil olan şu âyeti celile teyit etmektedir: “Muhakkak ki biz sana  muazzam ve aşikâr bir fetih ve zafer verdik. Bu sana verilen fetih, geçmiş ve gelecek günâhları, senin üzerindeki nimetini tamamlaması (ve bu sâyede) doğru yola iletmesi içindir.”[3]  Bu âyeti celilede beyan edildiği üzere Cenâb-ı Hak (CC) sevgilisi HZ. Muhammed Mustafa (SAV) Efendimiz hakkında, geçmiş ve gelecek günahlarının affı ilâhisine uğradığını veya uğrayacağını beyân buyurmaktadır. Alemlerin Sultanı (SAV) Efendimiz Evliyalar hakkında şöyle Buyuruyor: “Evliyâlar öyle zatlardır ki, görüldükleri zaman Allâh (CC) Hz.leri'nin zikri yad olunup, hatırlanır.”[4]

Yâni, Hak Tealâ (CC) Hz.leri'nin has kulları veliler görüdüğü zaman, onlardaki Allah (CC) Hz.leri'nin zikri ve Haktan korkulan ve Hakkın rahmetine sığınma gibi zikrullahla meşkûliyet halleri, onları gören kimselere intikal eder ve  o gören kimselerde de aynı haller tecelli eder.

Alim, Kâmil ve mütteki kimseler, halk tarafından görüldüğü zaman, insanlarda bir çeki düzen ve Allâh (CC) Hz.leri'nin zikri görünür. İşte bu hâlin görülmesi o görülen kimselerin Allâh (CC) Hz.leri'nin has kulları evliyadan olduklarının alâmetidir.

Yukarıdan beri naklettiğimiz gerçekler gereğince velilerin varlığı ve üstün insanlardan oldukları Kur'anı Kerim ve Hadisi Şerifle beyan olmuş oluyor. Binaenaleyh her müslüman bu hükümlere inanmak ve kabul etmek zorundadır. Zira ilâhi hükümlere inanmak imanın şartlarındandır. Aksi halde  islâmlıkla alâkası kalmaz imansız olur. Yani velilik müessesesi Kur’an ve sünnetle sâbittir. Kur'anla sabit olan hükümleri  inkar etmek ise küfrü mûcibdir.

Cümle veli kullara selam olsun.

www.GAVSULAZAM.de


[1] Yunus S. A.62-64

[2] Şerhi akâid S.75. ve Şerhi aynul ilim. C.2. S.373

[3] Fetih S. A.1,2

[4] Elhâkim,İbni Abbas(RA) Hz le'rinden ve Zâdulmesir fiilmittefsir. C.4. S.44.

 

İNDEX       ::       GAVSULAZAM       ::       ONİKİ İMAMLAR       ::      SİLSİLE      ::       YOLUMUZ    ::       HOME

©2003-2004   GAVSULAZAM.de      Her hakkı mahfuzdur.