Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

                            GERİ

İbn-i Abbas (RA) der ki: Resullah (SAV) üzüntülü ve sıkıntılı halinde şöyle dua ederlerdi:

“El- Azim, el-Halim Allah’tan (CC) başka bir ilah yok! Arş-ı Azim’in sahibi Allah’tan (CC) başka ilah yok! Bütün semaların ve arzın ve çok şerefli Arş’ın sahibi Allah’tan (CC) başka ilah yok!”[1]

Ya Rabb (CC)! Bütün alemlerin ve Arş’ın sahibi ve yegane hükümranı Sensin! Başımıza gelen şu sıkıntı ve belayı izaleye ancak Sen kadirsin. Bu sebeble Senden istiyoruz. Kaffe-i mahlukat; yani bütün yaradılmışlar Senin kudret elindedir. Bilcümle mahlukatın şerrinden bizi muhafaza ile himaye eyle demektir.

 

Bir de Nebiyy-i Ekrem (SAV) Efendimiz, belanın ağır basmasından, yani insana ölümü hayata tercih ettirecek şekilde gelmesinden, dünyevi ve uhrevi şekaveti mucib bulunan ve helake sebeb olan ahvalden, ve kötü akıbet, su-i hatimeye duçar olmaktan, düşmanlarını sevindirecek bir belaya duçar olup onları kendisine üzüntü verecek şekilde konuşdurmaktan da Allah’a (CC) sığınırdı.

 

Nebiyy-i Ekrem (SAV) şöyle buyurmuşlardır: “Sizden birinize bir düşünce yahud üzüntü geldiği zaman yedi defa:

‘Allah (CC)! Rabbim Allah’tır (CC)! O’na (CC) hiç bir şeyi şerik koşmam ben!’ desin.”[2]

“Kul: "Ey yedi göklerin ve büyük Arş’ın Rabbi olan Rabbim (CC)! Beni her üzüntü verici şeyden, dilediğin şekilde ve dilediğin yerden kurtar’ derse Allah-ü Teala (CC) onun üzüntüsünü giderir.”[3]

“Her sabah ve her akşam yedi defa:

diyen kimsenin dünya ve ahirete aid ne üzüntüsü varsa Allah (CC) giderir, bunda ister sadık ister kazib olsun.”[4]

 

“Üzüntüye mübtela olan kimsenin edeceği dua şudur:

‘Rahmetini umuyorum ey Rabbim (CC)! Beni göz açıp yumuncaya kadar da olsa kendime bırakma (nefsime bırakma). Benim her halimi düzelt. Senden başka ilah yoktur’.”[5]

“Kendisine bir üzüntü ,bir keder, bir hastalık ve zorluk isabet eden kimse:

derse bütün bunlardan kurtarılır.”[6]

www.GAVSULAZAM.de


[1] Buhari, Deavat, 27; Müslim, Zikr, 83.

[2] Ebu Davud; Edeb, 36; İbn Mace, Dua, 17.

[3] krş. el-Ezkar, lllvd.; Tuhfetüz-zakirin, 193-202.

[4] el-Camiu’s-Sağir.

[5] Tuhfetü’z-zakirin, 195 (İbn Hıbban’dan)

[6] Ramüzu’l-ehadis, 404 (Taberani’den)

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...