Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

 

Peygamberimiz (SAV) namaz kıldıkları zaman sağ eliyle başlarını meshederler ve:

“Kendisinden başka ilah bulunmayan Allah’ın (CC) adıyle. Rahmân ve Rahîm ancak O’dur (CC). Benden üzüntüyü düşünceyi ve hüznü gider ey Rabbim (CC)!”[1] derlerdi.
“Farz namazı kıldığınız zaman, her bir farz namazdan sonra on defa:

deyiniz. Böyle diyene bir köle azad etmiş gibi ecir yazılır.” buyururlardı.[2]

www.GAVSULAZAM.de


[1] Buhari, Deavat, 35, 40.

[2] Buhari, Ezan, 155.

E

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...