Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

                               GERİ

Evden çıkarken en az üç defa:

“Allah’ın (CC) adiyle! Allah (CC) bana kafidir. Allah’a (CC) tevekkül ettim. Allah’a (CC) dayanmaktan başka kudret ve kuvvet yoktur.”[1] duasını okumalıdır.

Yine:

“Ey Allah’ım (CC)! Sapmaktan veya sapdırılmaktan, hata etmekten yahud hata etdirilmekten, zulmetmekten yahud zulme uğramaktan, cahillik etmekten yahud bana cahillik edilmekten, hakkım olmayan bir şeyi istemekten yahud elimde olmayan bir şeyin benden istenilmesinden Sana sığınırım.”[2] demelidir.

Nebiyy-i Ekrem (SAV) Efendimiz: “Evinden çıkarken iki rekat namaz kıl, seni kötü bir yere gitmekten muhafaza eder, evine girdiğin zaman iki rekat namaz kıl, seni kötü bir yere girmekten muhafaza eder.”[3] buyurmuştur.

Sabahleyin evden çıkarken:

diyen bir kimseye: “Bu sana kafidir, himayeye alındın.” denilir ve şeytan ondan uzaklaşır gider.[4]

www.GAVSULAZAM.de


[1] Ebu Davud, Tirmizi, Nesei’den el Ezkar, 24.

[2] Ebu Davud, Tirmizi, Nesei ve İbn Mace’den el-Ezkar, 24

[3] krş. El-Ezkar, 24 vd.

[4] Ebu Davud, Tirmizi ve Nesei’den el-Ezkar 24 vd.

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...