Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

 

Bir de her kim gece yatarken:

okuyup erkenden uyanmak niyetiyle yatar ise, bi-iznillahi teala dilediği saatte uyanır. Uyandığı zaman hemen kalkıp abdest alır, ibadetine başlar.

Uykusu olmayan ve uyuyamamaktan dolayı muztarib olan kimse abdestli olarak yatağa yatarken:

deyip Muavvizeteyn surelerini okuyup yatmalıdır.

Buhari’nin (RA) Bera bin Azib’den (RA) rivayet etdiğine göre Nebiyy-i Ekrem (SAV) şöyle buyurmuşlardır: “Yatağa varmak istediğinde namaz için aldığın gibi bir abdest al, sonra sağ tarafın üzerine yat, sonra şöyle de;

‘Ey Rabbim (CC)! Bütün varlığımı Sana teslim ettim, işimin tasarrufunu Sana havale ettim, yönelişim Sanadır, korkum da ancak Sendendir, Senin azabından kaçıp sığınılacak ancak yine Senin rahmetindir. İndirdiğin kitabına ve gönderdiğin resulüne (SAV) iman etdim ey Rabbim!’ demektir. Bunları söyler de uyur, o gecede ölür isen fıtrat üzere ölmüş olursun. Uyumadan evvel bunlar son sözlerin olsun.”

Yine Buhari’nin (RA) Ebu Hüreyre’den (RA) rivayet ettiğine göre Nebiyy-i Ekrem (SAV) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: “Szden herhangi biriniz yatağına vardığı vakit libasının içine elini koyarak yatağının üzerini silkelesin, yani temizlesin çünkü o vakte kadar ne olduğunu bilmez; yani yatağında akrep ve sair gibi eza verici şeyler bulunmuş olabilir. Sonra yatağına girince şöyle desin:

‘Senin isminle ey Rabbim (CC)! Yanımı yere koydum. Yine Senin yardımınla kaldırırım. Eğer ruhumu alıkorsan rahmet eyle, eğer tekrar verirsen onu salihleri muhafaza ettiğinle muhafaza eyle.”[1]

Yine Buhari’nin (RA) Hüzeyfe’den (RA) rivayet ettiğine göre, Hüzeyfe (RA) şöyle demiştir: “Nebiyy-i Ekrem (SAV) Efendimiz yatağına vardığında şöyle derlerdi;

‘Senin isminle ölür, Senin isminle dirilirim ya Allah (CC)!’ ”[2]

İbn-i Abbas’tan rivayet olunmuştur ki: Peygamberimiz (SAV) şöyle buyurmuşlardır: “Eğer bir kimse kendi haremine yaklaşırken besmeleden sonra,

‘Ya Rab beni şeytandan uzaklaştır, şeytanı da bize in’am ve ihsan buyurduğun şeyden uzaklaştır” demiş olsa, sonra o zevceyn arasında evlad takdir olunursa o çocuğa ebediyyen şeytan zarar veremez.”[3]

Peygamberimiz (SAV) gece bir tarafından diğer tarafına dönünce:

derlerdi.[4]

www.GAVSULAZAM.de


[1] Buhari, Deavat, 13.

[2] Buhari,Tevhid,13, Deavat, 6, 7, 12, 15;Müslim, Zikir, 59

[3] Buharı, Deavat, 54.

[4] el-Cami’us-Sağir,

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...