Nebiyy-i Ekrem (sav) Efendimiz buyurmuşlardır ki: "Bir kimse zahir ve batınını tanzif ve tathir ile kırk gün halisan Cenab-i Allah (cc) için amel ve ibadet ederse, kalbi menba'-i hikmet olup lisanından zülal-i marifet cereyan etmeye başlar." (Keşfü'l-Hafa, 2/224 Ebu Nuaym'den)

 

 

“Kul ihlas ile  ‘Başka ilah yok, ancak Allah (CC) vardır!’ dedikçe hiç bir hicab onu geri çevirmeksizin bu zikri, Allah’a (CC) yükselir. Allah’a (CC) vasıl olunca Allah (CC) bu kelimeyi söyleyene nazar eder. Allah’ın (CC) nazar ettiği her bir muvahhid kulunu rahmeti içine alması O’nun (CC) hakkıdır.”[1]

“Helallığında ve haramlığında şüphe bulunan nesneyi terk eyle ve helal olduğu muhakkak bulunan şeyleri kabul et.”[2]

Bu hadis-i şerif, insan batınını haramdan korumak için kemal-i ihtiyat üzere bulunmasının lüzumu hakkında irad edilmiş ise de diğer işlerine, sözlerine ve şair muamelatına da tatbik için bir kaide-i külliyye tarzında bulunmuştur.

“Niyet eylediğin bir iş için kalbinde havf ve tereddüd olursa o işi yapma.”[3]

“Haramlardan sakın, insanların en abidi olursun.”[4]

“Haram lokmadan neşv ü nema bulan bir vücuda layık olan cehennem ateşidir.”[5]

“Cibril (AS)bana ne zaman geldiyse şu iki duayı emretti: ‘Ey Rabbim (CC)! Bana temiz rızık ver ve salih amel nasib et’.”[6]

“Allah-ü Teala (CC) Hz.leri buyuruyor: ‘Kulum, beni yalnız iken zikrederse ben de onu yalnız zikrederim. Beni bir topluluk içinde zikrederse onu ondan daha hayırlı ve daha büyük bir topluluk içinde zikrederim’.”[7]

“Allah (CC) sizden üç şeyi istemiyor: Kur’an okurken yahud okunurken ileri geri konuşmayı, dua ederken sesinizi yükseltmeyi, takat getiremiyeceğiniz kadar kendinizi namaza zorlamanızı.”[8]

“Gizlide yapılan bir dua, açıkta yapılan yetmiş duaya bedeldir.”

“Sıkıntılı zamanlarında Allah’ın (CC) kendisine icabet etmesini isteyen kimse rahatlık zamanında duayı çok yapsın.”[9]

“İnsanların en acizi duadan da aciz olan, insanların en cimrisi selamı da kıskanan kimsedir.”[10]

“ ‘Ey Rabbim (CC)! Şükrünü edaya, Seni zikretmeye ve Sana güzel ibadet etmeye bana yardım et!’ diyen bir kimse mükellef bir dua yapmıştır.”[11]

“İyiliğin her çeşidi ibadetin yarısıdır. Diğer yarısı ise duadır.”[12]

“Dua mü’minin silahı, dinin direği, göklerin ve yerin nurudur.”[13]

“Zayıflarınızın duaları ve ihlaslarından başka bir şey hürmetine mi nusrete nail oluyorsunuz?”[14]

Çünkü Allah’ın (CC) huzurunda zayıflığını, aczini ve fakrını idrak ederek ve dünyevi arzulardan kalben alakasını keserek dua edenlerin ihlasları kuvvetlidir. Bu da rızık ve nusret sebeblerinin en büyüklerindendir.

Beş gece vardır ki dua reddolunmaz: Receb’in ilki, Şa’ban’ın onbeşinci gecesi, Cum’a gecesi, Ramazan bayramı gecesi, Kurban bayramı gecesi.

Rikkat haliniz geldiği zaman duayı ganimet biliniz. Çünkü bu hal rahmettir.[15]
“Mü’min bir kul Allah’a (CC) dua eder. Bu esnada Allah Teala Cibril’e: ‘Bunun duasına hemen icabet etme, çünkü sesini işitmek istiyorum’. Buyurur. Bir facir de dua edince Allah –ü Teala (CC) Cibril’e (AS)  emreder: ‘Hemen ver şunun istediğini! Çünkü sesini işitmek istemiyorum.’ buyurur. Kafir bir kul Allah’a (CC) dua eder, hacetini ister, derhal yerine getirilir. Mü’min Allah’a (CC) dua eder, icabeti geciktirilir. Melekler buna üzülürler. Bunun üzerine Allah-ü Teala (CC) buyurur ki: ‘Kafirin duasına hemen icabet edişimin sebebi bana bir daha dua etmemesi ve beni hatırlamaması içindir. Çünkü onu sevmediğim gibi sesini de sevmiyorum. Mü’minin duasına da hemen icabet etmiyorum, beni unutmayıp devamlı zikir etmesi için. Çünkü onu da seviyorum, tazarru’unu da seviyorum’.”

www.GAVSULAZAM.de


[1] Buhari, Deavat,

[2] Buhari, Büyu’, 3; Tirmizi, Kıyame, 60;

[3] İbn Hanbel, Müsned, 5/252, 256.

[4] Tirmizi, Zühd, 2; İbn Hanbel, Müsned, 2/310.

[5] Ramuzü’l-ehadis.

[6] Müminun Suresi, 51’nci ayetin mealinde bir duadır.

[7] Müslim, Zikr, 3, 18, 19, 21; Buhari,Tevhid, 15, 43; Tirmizi, Deavat, 131; İbn Mace,Edeb, 53, 58;lbn Hanbel, Müsned, 3/351

[8] el-Camius-Sağir

[9] Tirmizi, Deavat. 9.

[10] Keşfü’l-hafa, 1/142 (Taberani ve Beyhaki’den)

[11] el-Camiu’s-Sağir.

[12] el-Camiu’s-Sağir.

[13] el-Camiu’s-Sağir.

[14] Keşfü’l-hafa, 1/403 (Ebu Ya’la’dan)

[15] Buhârî, Cihâd, 76.

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...