Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

                            GERİ

“Ey Rabbim (CC)! Helal kıldıklarını bana kafi kılarak haram kıldıklarından beni muhafaza et, beni fazlınla Senden başkalarından müstağni kıl!”[1]

“Sana bir dua öğreteyim mi ki, onunla dua edersen dağ kadar borcun olsa Allah (CC) onu ödemeye muvaffak kılar. De ki ey Muaz:

‘Ey mülkün maliki olan Allah’ım (CC)! Sen mülkü dilediğine verirsin, mülkü dilediğinden çeker alırsın. Dilediğini aziz kılarsın, dilediğini zelil kılarsın. Hayır Senin elindedir. Muhakkak Sen herşeye kadirsin. Ey dünya ve ahiretin Rahmanı (CC)! Sen onu dilediğine verirsin, dilediğine vermezsin. Beni, Senden başkasının acımasından müstağni kılacak bir rahmet ile bana rahmet eyle.”[2]

 

Borçlu olan kişi sabah namazından sonra üçyüz defa:

ayetini dua niyyetiyle okumalı ve her yüz defanın sonunda:

diye dua etmelidir. Böylece inayet-i ilahiyyeye nail olması umulur.

www.GAVSULAZAM.de


[1] Tirmizi, Dua, 110.

[2] Tuhfetu’z-zakirin, 209 (Taberani’den).

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...